نکاتی بالینی در خصوص مقایسه داروهای ضد اسید معده PPI

چهارشنبه ۱ آذر ۱۳۹۶ مقالات

دکتر مهدی شاهمیرانی (داروساز)

نکاتی بالینی در خصوص مقایسه داروهای ضد اسید معده PPI

 

مهم ترین داروهای این دسته امپرازول، پنتوپرازول، رابپرازول و لانسوپرازول می باشند.

بهترین کارایی این داروها در صورت مصرف 30-60 دقیقه قبل از غذا و با معده خالی خواهد بود.

از بین این داروها، بیشترین فراهم‌زیستی مربوط به لانسوپرازول (85 درصد در صورت مصرف ناشتا) و پنتوپرازول (77 درصد) بوده و این داروها به بالاترین سطوح پلاسمایی می‌رسند.

در بین این داروها، رابپرازول دارای سریع‌ترین زمان شروع اثر است.

امپرازول بیشترین تداخلات دارویی را در میان این داروها دارد.

این داروها با افزایش pH معده، فراهم‌زیستی نیفدیپین و دیگوکسین را افزایش و جذب کتوکونازول و ایتراکونازول را کاهش می‌دهند.

داروهای PPI می‌توانند باعث کاهش جذب آهن، کلسیم، ویتامین B12 و منیزیوم شوند.

داروهای PPI در اختلالات کلیوی نیاز به تنظیم دوز ندارند.

داروهای PPI در اختلالات کبدی نیاز به تنظیم دوز دارند.

تمام این داروها، اثربخشی برابر در دوز معادل دارند.

داروهای PPI از نظر اثربخشی و سرعت بهبودی زخم‌های گوارشی بر آنتاگونیست‌های گیرنده H2 برتری دارند.

داروهای PPI از نظر بهبود علائم ناشی رفلاکس معده به مری بر آنتاگونیست‌های گیرنده H2 برتری دارند.

پنتوپرازول و لانسووپرازول در بارداری گروه B هستند. امپرازول، رابپرازول، اس امپرازول گروه C هستند؛ بنابراین، بی‌خطرترین این داروها در بارداری، پنتوپرازول و لانسووپرازول هستند.

دکتر مهدی شاهمیرانی، داروساز

 

@IranNajo